طناب داران
جانوران دو گروه هستند: طنابداران و بی‌مهرگان. طنابداران را مازه‌داران هم نامیده‌اند.
مشخصات عمومی طنابداران:
وجود طناب پشتی یا نوتوکورد:
در سمت پشت همه طنابداران در دوره جنینی یا در تمام طول زندگی نوار طناب‌مانند محکمی وجود دارد که در بیشتر موارد در طول بدن از سر تا دم ادامه می‌یابد. این اندام از سلولهای واکوئل‌دار درست شده است و نوتوکورد نام دارد. در بعضی از طنابداران ، طناب پشتی در تمام عمر باقی می‌ماند اما در بیشتر آنها از جمله آدمی ، مخصوص دوره جنینی است و سپس ستون مهره‌ها جانشین آن می‌شود.
شکافهای آبششی :
در طرفین گردن همه طنابداران در مرحله جنینی چند جفت شکاف آبششی وجود دارد. در ماهیها و نوزاد قورباغه ، شکافهای آبششی فعال هستند و دستگاه تنفسی را تشکیل می‌دهند. در طنابداران خشکی که با شش نفس می‌کشند این شکافها بعد از مراحل جنینی از بین می‌روند.
وجود دم :
در انتهای بدن در دوره جنینی یا در تمام دوره زندگی ، اندامی به نام دم وجود دارد و دم ادامه ستون مهره‌هاست.
قلب پشتی :
قلب در همه طنابداران در سطح شکمی بدن قرار دارد و گردش خون بسته است. در گردش خون بسته بین سرخرگها و سیاهرگها شبکه مویرگی وجود دارد.
دستگاه عصبی:
دستگاه عصبی در طناب داران، از نوارها یا گره های عصبی تشکیل شده است. در طناب داران ساده تر یا پست، یک لوله ی عصبی تو خالی در روی طناب پشتی قرار دارد.
در مهره داران عالی تر مثل ما انسان ها، این لوله عصبی (نخاع) در قسمت های بالایی رشد بیشتری کرده داخل ستون مهره ها قرار دارد و مغز به وجود می آید.
نخاع، مغز و عصب (پی) هایی که از آن خارج می شوند و دستگاه عصبی مهره داران را تشکیل می دهند.
منبع article.tebyan.net
danesh.roshd.ir
fa.wikipedia.org
